Jounc(-de-coustiero)
Juncus littoralis
Juncaceae
Noms en français : Jonc des grèves, Jonc de Tommasini.
Descripcioun :Aquéu jounc se rescontro soulamen dins li sablo, darrié li duno de mar, dins lou relarg de plano de coustiero. Trachis en mato coume lou jounc-pounchu e ié sèmblo proun. Pamens se pòu destria que fai d'inflourejado mai ramificado e subretout emé soun fru madur pu pichot : 4 mm de loungour pèr lou mai en liogo de 5 e mai pèr Juncus acutus. Coumpara emé lou jounc-pounchu que ié sèmblo proun.
Usanço :Èi bessai manjadis coume soun cousin lou jounc-pounchu, mai n'en sabèn rèn. Escriéure au site s'avès mai d'entresigne.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado : Noun
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterranenco-Nord-Èst
Ref. sc. : Juncus littoralis C.A.Mey., 1831
(= Juncus tommasini Parl., 1857 )
Tè-dis-Aup
Dryas octopetala
Rosaceae
Autre noum : Driado(-di-vue-petalo).
Noms en français : Chênette, Dryade à huit pétales.
Descripcioun :Planto que fai de grand tapis que rebalon au sòu. Li ramo soun lignouso e li fueio fan pensa à de pichòti fueio de chaine. Li flour soun souleto sus li cambo e an de 7 à 12 petalo blanco.
Usanço :Li fueio secado sèrvon pèr adouba de tisano bono pèr la digestioun (20 g pèr un litre d'aigo).
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dryas
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Auto mountagno
- Mountagno mejano
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Dryas octopetala L., 1753